Ouder kind relatie

De ouder kind relatie vormt een belangrijk onderdeel van het leven van vrijwel alle kinderen. Iedere ouder kind relatie is op zichzelf van immense waarde en heeft daarnaast vaak sterke invloed op problemen die kinderen mogelijk ervaren. Met andere woorden: Kinderen die een goede ouder kind relatie aangaan, zullen zich over het algemeen meer gesteund voelen bij andere problemen dan kinderen die een moeizame ouder kind relatie aangaan. Soms ontstaan echter rigide patronen tussen ouder en kind die problemen versterken. Hoe maak je dergelijke patronen bespreekbaar en versterk je een flexibele houding?

Ouder kind relatie: Rigide of flexibel?

In een rigide ouder kind relatie krijgen gezinsleden vaak maar een kant van de ander te zien. Een kind krijgt bijvoorbeeld alleen maar de boze kant van een ouder te zien. Conflicten overheersen de relatie zo compleet, dat ruimte voor een andere houding (nog) niet mogelijk is. Omgekeerd kan het ook voorkomen dat een ouder vrolijk reageert ongeacht het gedrag van het kind. Zo’n houding lijkt heel positief, maar ook dan is er geen sprake van een flexibele sensitieve relatie. Van het kind wordt immers nooit gevraagd om sensitief op de ouder te reageren, terwijl dat een belangrijke sociale vaardigheid is die onderdeel is van iedere gezonde relatie.

Een rigide ouder kind relatie komt ook voor als kinderen maar een zijde van zichzelf aan ouders tonen. Een kind reageert bijvoorbeeld alleen maar vrolijk en kropt alle negatieve emoties op of verbergt ze. Omgekeerd lijken sommige kinderen permanent boos, waardoor ruimte voor een positieve liefdevolle relatie moeilijk wordt. Vaak proberen boze kinderen anderen op afstand te houden.

Over het algemeen kun je stellen dat problemen in het gezin leiden tot rigide ouder kind relaties en dat die rigide relaties op hun beurt de problemen in het gezin weer versterken. Als een gezinslid rigide reageert, wordt het voor alle andere gezinsleden moeilijker om flexibel te reageren. Zowel ouder als kind kunnen daardoor verstrikt raken in een vicieuze cirkel. Het is dan nuttig om de relatie verder te ontwikkelen. Idealiter leren alle gezinsleden om flexibel met elkaar om te gaan.

Ouder kind relatie: Het werkblad

Het werkblad ‘ouder kind relatie’ toont twee zijden van een gezicht. Een zijde is blij en de andere zijde is boos. De therapeut kan vragen welke zijde ieder gezinslid toont. Als leden ‘eenzijdig’ alleen hun blije of boze gezicht tonen, legt de therapeut uit dat het goed is om beide zijden te laten zien. Zo kunnen mensen beter rekening met elkaar leren houden en bouw je aan een gezonde relatie. Onder de woorden ‘blije kant’ en ‘boze kant’ is ruimte om trefwoorden op te schrijven. Per onderwerp kun je gezinsleden vragen om daar iets te schrijven of tekenen waar ze blij of boos van worden in relatie tot de ander. Soms is de boosheid zo sterk aanwezig en voelen gezinsleden zich zo ongehoord, dat daar eerst aandacht aan besteed moet worden. Het werkblad ‘ouder kind relatie’ geeft daar ruimte aan zonder het einddoel – een flexibele relatie – uit het oog te verliezen.

Tijdens het gesprek stel je vragen zoals:

Welke kant van jezelf laat je zien?
Hoe kun je beide kanten van jezelf laten zien?
Welke kant van zichzelf laat de ander zien?
Aan welke kant van de ander geef je het meeste aandacht?
Hoe kun je aandacht opbrengen voor beide kanten van de ander?

ouder-kind-relatie-werkblad
Klik op de afbeelding voor een A4 formaat. (Copyright, PIVOO Instituut, Paul Camp, geen toestemming commercieel gebruik)

Wil je wekelijks werkbladen ontvangen? Wordt nu lid van onze groep Cognitieve Animatietherapie in Linkedin!

Of volg ons op facebook en pinterest.

email

Plaats een reactie